تپروت به معنای ارتقا بیت کوین است که مزایای جدیدی را برای کاربران بیت کوین به ارمغان می آورد. تپروت در واقع از سه پیشنهاد برای بهبود بیت کوین (BIP)  تشکیل شده است که سه ارتقای مختلف را برای پروتکل بیت کوین تعریف می ‌کند: Schnorr Signatures، Taproot و Tapscript. این سه ارتقای مختلف روش های جدید، کار آمدتر، انعطاف ‌پذیرتر و خصوصی را برای انتقال بیت‌ کوین فراهم کرده ‌اند. یکی از مشکلاتی که در رابطه با بیت کوین وجود دارد، حریم خصوصی آن است. با توجه به اینکه بیت‌ کوین یک بلاک چین عمومی است، همه افراد حاضر در شبکه می ‌توانند بر تراکنش ‌هایی که در شبکه صورت می ‌گیرد، نظارت داشته باشند. ارتقای تپروت به طور گسترده به عنوان اولین قدم در جهت رفع مشکلات مربوط به حریم خصوصی بیت کوین و سایر مشکلات شبکه ایجاد شده است. تپروت بیت کوین در 14 نوامبر 2021، پس از تایید استخراج کنندگان در سراسر جهان، فعال شد.


Taproot چگونه کار می ‌کند؟


تپروت چیست 

به طور کلی 3 عدد BIP وجود دارد که برای ارتقا تپروت با یکدیگر کار می ‌کنند. هر یک از BIP به روش مختلفی بر دیگری تأثیر گذاشته و از آن تعریف می ‌کند.

امضاهای Schnorr (BIP340)

امضاهای Schnorr روشی سریع و مطمئنی برای تایید اعتبارسنجی تراکنش‌ ها در شبکه بیت کوین محسوب می شوند. این امضاها یک طرح امضای رمزنگاری هستند که توسط یک ریاضیدان و رمزنگار آلمانی توسعه یافته اند. طرح امضایی که در سال های اولیه عرضه بیت کوین توسط ساتوشی ناکاموتو مورد استفاده قرار گرفت، الگوریتم امضای منحنی و یا ECDSA بود. استفاده از امضای ECDSA به جای امضای Schnorr به دلیل استفاده بیشتر و امنیت بالای آن بود. یکی از مزایای اصلی امضاهای Schnorr این است که می‌ توانند چندین کلید را در یک تراکنش پیچیده بیت کوین بگیرند و یک امضای جدید و منحصر به فرد تولید کنند. این کار بدان معناست که امضاهای افراد در معاملات را می ‌توان در امضای Schnorr جمع کرد. در واقع می توان گفت Schnorr به عنوان تجمع امضاها در شبکه شناخته می ‌شود و تپروت این امکان را فراهم می‌ کند تا این واقعیت را پنهان کند که یک اسکریپت بیت کوین اجرا شده است.

Taproot (BIP341)

تپروت  ارتقای SegWit در سال 2017 انجام شد و از Merkelized (MAST) برای مقیاس ‌بندی داده های تراکنش در شبکه بیت‌ کوین استفاده می ‌کند. در شبکه بیت کوین همه تراکنش‌ ها از طریق کلیدهای خصوصی و عمومی محافظت می ‌شوند. برای خرج کردن ارزهای رمزنگاری در یک کیف پول، فرد باید قبل از اینکه دارایی های خود را جابجا کند، امضایی ارائه دهد تا نشان دهد که مالک واقعی آن دارایی است. به غیر از تراکنش‌ های تک امضایی، کاربران می‌ توانند از ویژگی‌ های مختلفی برای پیچیده‌ تر کردن تراکنش ‌ها استفاده کنند؛ این ویژگی ها شامل انتشار قفل زمانی، الزامات چند امضایی (multisig) و موارد دیگر است.


Tapscript (BIP342)

Tapscript یک ارتقا برای زبان برنامه نویسی به بیت کوین اسکریپت است تا مسیر را برای  BIP های دیگر هموار کند. Tapscript شامل مجموعه ‌ای از کدهای عملیاتی و دستورالعمل‌ های تراکنشی است که برای تعیین نحوه انجام تراکنش ها مورد استفاده قرار می گیرد. این ارتقا می‌ تواند به پشتیبانی شبکه بیت ‌کوین و ایجاد قراردادهای هوشمند در آینده کمک کند.

توسعه دهندگان تپروت بیت کوین

تپروت چگونه کار می کند

 توسعه دهندگان بیت کوین Core از زمان اجرای آن در سال 2017 راه هایی را برای گسترش قابلیت SegWit جستجو کرده اند. یکی از توسعه دهندگان اصلی این ارز دیجیتال، گرگ ماکسول است که برای اولین بار پیشنهاد Taproot را در سال 2018 ارائه کرد. در سال 2020، توسعه دهندگان تیم رافینگ، ای جی تاونز و جوناس نیک به این پروژه پیوستند و در کنار Maxwell و Wuille روی اجرای ارتقا تپروت بیت کوین کار کردند. تپروت به عنوان سافت فورک بیت کوین، با نسخه های قدیمی نرم افزار سازگار است و مانند بیت کوین کش، نیازی به جدا شدن به دو بلاک چین موازی و ارزهای دیجیتال متفاوت نخواهد داشت. در سال 2017، SegWit به دلیل تأثیرات قابل توجهی که بر روی ارزهای دیجیتال داشت که در نهایت به تقسیم شبکه بیت کوین و ایجاد بیت کوین کش منجر شد، بدنام شد. این ارتقا اندازه بلوک‌ های بیت ‌کوین را بدون به خطر انداختن ویژگی ‌های مهمی مانند تمرکززدایی افزایش داد. علیرغم پشتیبانی گسترده در سراسر شبکه، انتظار می رود پذیرش Taproot به تدریج در طول زمان رشد کند، همانطور که با ارتقاء SegWit اتفاق افتاد. تأثیر قراردادهای هوشمند بر روی DeFi نیز در طول زمان مشاهده خواهد شد.

تپروت چیست و چه مزایایی برای بیت کوین دارد؟

تپروت یک ارتقا برای شبکه بیت کوین است که در نوامبر 2021 اجرا شد. تپروت در کنار امضاهای Schnorr،  یکی از فناوری ‌های مهم از زمان معرفی SegWit بوده است. هدف تپروت تغییر در نحوه عملکرد اسکریپت‌ های بیت کوین برای بهبود ویژگی هایی مانند حریم خصوصی، مقیاس پذیری و امنیت است. تپروت در واقع یک سافت فورک است که موجب بهبود اسکریپت ‌های بیت کوین برای افزایش حریم خصوصی، کارایی و توانایی شبکه برای پردازش قراردادها می شود. هدف نهایی تپروت این است که بیت کوین سریع تر، کارآمدتر و خصوصی تر شود. تپروت بیت کوین اجازه می دهد تا چندین امضا و تراکنش با هم جمع شوند و تأیید تراکنش ها در شبکه را سریع تر و ساده تر انجام دهند.
بدون تپروت بیت کوین، تراکنش ها به صورت جداگانه با تأیید یک امضای دیجیتال، که مانند اثر انگشت کاربر است، در برابر یک کلید عمومی تأیید می شوند. ارتقا تپروت به امضاهای چندگانه و پیچیده مانند کیف پول های چند امضایی اجازه می دهد تا امضاها با هم تأیید شوند. تغییر اصلی که این انتقال را ممکن می سازد، پیاده سازی امضاهای Schnorr روی الگوریتم امضای ECDSA است. الگوریتم ECDSA یک امضا از کلیدهای خصوصی ایجاد می کند که کیف پول بیت کوین را کنترل کرده و مالک قانونی دارایی ها را تایید می کند.
امضاهای Schnorr از ECDSA ایمن تر هستند. خطی بودن آن ها اجازه می‌ دهد تا تراکنش‌ های پیچیده به‌ سرعت به‌ صورت جمعی تأیید شوند، نه به‌ صورت جداگانه و به‌ عنوان یک تراکنش واحد. با جمع ‌آوری امضاها، شبکه می ‌تواند تراکنش‌ های بیشتری را پردازش کند، عملیات کلی را سریع ‌تر و ارزان ‌تر می ‌کند و صرفه‌ جویی در فضای بلوک را به حداکثر می ‌رساند. ارتقاء Taproot به شدت مقیاس پذیری بیت کوین را بهبود می بخشد، که بسیاری آن را یکی از موانع اصلی می دانند که مانع پذیرش کامل بیت کوین می شود.
تپروت همچنین حریم خصوصی را افزایش می دهد؛ زیرا تفاوت بیشتری بین تراکنش های چند امضایی و تک امضایی وجود نخواهد داشت. به این ترتیب، شناسایی ورودی‌ های تراکنش هر شرکت ‌کننده در جایی که داده ‌های خصوصی ذخیره می ‌شوند، دشوارتر می‌ شود. تپروت با اجازه دادن به بیت کوین برای میزبانی قراردادهای هوشمند بدون ترس از اینکه چندین امضا کننده و تراکنش های پیچیده آن ها می تواند سیستم را مسدود کند، به نقطه عطف مهمی دست می یابد. همچنین اندازه اطلاعات به یک تراکنش تک امضایی با حجم کمتر داده تبدیل می شود.

ارتقا تپروت مزایای زیادی را برای کاربران بیت کوینی ارائه می دهد که در ادامه به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

• صرفه جویی در فضا؛ بیشتر خروجی های تپروت (P2TR) فضای کمتری را در بلاک چین نسبت به خروجی های معمولی P2PKH مصرف می کنند، اما این فضای مصرف شده کمی بیشتر از خروجی های P2WPKH است و این بدان دلیل است که P2TR بیت کوین را مستقیماً روی یک کلید عمومی قفل می کند، نه هش کلید عمومی. این امر ارسال به خروجی ‌های Taproot را کمی گرانتر می ‌کند، زیرا کلید های عمومی فضای بیشتری را نسبت به هش کلید عمومی اشغال می ‌کنند. با این حال، صرف خروجی های Taproot به طور قابل توجهی ارزان تر است، زیرا کلید عمومی در scriptPubKey گنجانده شده است، و بنابراین نیازی به گنجاندن در Script Witness نیست.

• Taproot همچنین طرح رمزگذاری را برای کلیدهای عمومی و امضاهای Schnorr تعریف کرد و این کدها را کوتاهتر از همتایان ECDSA خود کرد، که این امر به نوبه خود موجب صرفه جویی در هزینه ها شد.
• حفظ حریم خصوصی؛  پیامدهای حریم خصوصی تپروت شاید مهمترین بخش ارتقا آن باشد. با معرفی امضاهای Schnorr و تجمیع کلید، قراردادهای چند امضایی دیگر تفاوتی با قراردادهای تک امضا ندارند و حریم خصوصی را برای همه کاربران Taproot فراهم می ‌کنند. تپروت همچنین مزایای حریم خصوصی قابل توجهی را از طریق ادغام MAST معرفی کرد. همانطور که گفتیم، Taproot به بیت کوین اجازه می دهد تا به طور همزمان روی بسیاری از اسکریپت ها قفل شود. با این حال، هنگامی که بیت کوین را از خروجی Taproot خرج می کند، نیازی نیست که مصرف کننده تمام اسکریپت های ممکن را که می تواند بیت کوین را باز کند، آشکار کند.
• ارتقای امنیت در سطح فنی؛ امضاهای Schnorr امن تر از امضاهای ECDSA در نظر گرفته می شوند زیرا امضاهای Schnorr با استفاده از مفروضات کمتر به طور قابل اثباتی ایمن هستند. مانند تمام طرح های رمزنگاری منحنی بیضوی، ECDSA و Schnorr هر دو بر این فرض تکیه می کنند که مشکل لگاریتم گسسته سخت است. با این حال، ECDSA به منظور تضمین امنیت خود به مفروضات اضافی متکی است. با این وجود، هیچ نمونه ای از به خطر افتادن سیستماتیک ECDSA در طول وجود بیت کوین وجود نداشته است.

Taproot پروتکل Taro را فعال می کند!

Taro یک پروتکل مبتنی بر تپروت است که به کاربران اجازه می دهد دارایی ها را در بلاک چین بیت کوین و شبکه لایتنینگ صادر کنند. با طراحی تپروت محور، این صدور دارایی را می توان به روشی خصوصی تر و مقیاس پذیرتر از تلاش های قبلی برای معرفی سایر دارایی ها در بالای بیت کوین انجام داد. پروتکل Taro توسط لایتنینگ لبز در آوریل 2022 پیشنهاد شد.
Taproot در Taro برای جاسازی ابرداده دارایی در خروجی تراکنش موجود استفاده می شود. امضاهای Schnorr نیز برای بهبود سادگی و مقیاس پذیری استفاده می شوند. نام Taro مخفف Taproot Asset Representation Overlay است که نشان می دهد بدون Taproot، این ارتقا امکان پذیر نخواهد بود.

 تپروت چگونه فعال شد؟

 هنگامی که ارتقای بیت کوین پیشنهاد می شود، ابتدا توسط جامعه توسعه دهندگان مورد بحث قرار می گیرد. هنگامی که پروپوزال رسمی شد، یک شماره BIP به آن اختصاص داده می شود. پس از اینکه کد نوشته شده بررس و آزمایش شد، ادغام می شود و در نهایت اپراتورهای گره بیت کوین هستند که باید تصمیم بگیرند که چگونه و چه زمانی ارتقا را فعال کنند. ارتقاء Schnorr، Taproot و Tapscript BIP 340، 341 و 342 در ژانویه 2020 داده شد و از آن زمان مورد بحث و توسعه قرار گرفته است. در اواخر سال 2020، اجرای کد برای هر سه ارتقا تکمیل شد، آزمایش شد، بررسی شد و در بیت کوین Core ادغام شد. در می 2021، بیش از 90 درصد ماینرها برای فعال‌سازی Taproot سیگنال دادند، و BIP 340، 341، و 342 در بلوک 709632 در 12 نوامبر 2021 فعال و اجرا شد. روش ‌های مختلفی برای فعال ‌سازی ارتقا به بیت ‌کوین وجود دارد. جامعه بیت کوین یک مسیر را انتخاب می کند و سپس آن را اجرا می کند.