شبکه ERC20

ERC20 به یک استاندارد اسکریپت نویسی مورد استفاده در بلاک چین اتریوم اشاره دارد. این استاندارد فنی تعدادی از قوانین و اقداماتی را که یک توکن یا قرارداد هوشمند اتریوم باید دنبال کند را برای اجرای آن دیکته می کند. شبکه ERC20 یک پروتکل رسمی برای پیشنهاد بهبود در شبکه اتریوم (ETH) است. ERC مخفف Ethereum Request for Comment است و یک استاندارد رایج برای ایجاد توکن در بلاک چین اتریوم است. این استاندارد توکن مجموعه‌ای از قوانین را تعریف می‌کند که برای همه توکن‌های ERC20 اعمال می‌شود و به آن‌ها اجازه می‌دهد به طور یکپارچه با یکدیگر تعامل داشته باشند. کیف پول ها و صرافی های ارز دیجیتال از این استاندارد برای ادغام توکن های مختلف ERC20 در پلتفرم های خود و تسهیل مبادلات بین توکن های ERC20 و سایر ارزهای دیجیتال استفاده می کنند. رمز ارزهای پایه و سیستم بلاک چین محبوب اتریوم مبتنی بر استفاده از توکن هایی است که می توان آنها را خرید و فروش و یا معامله کرد. اتریوم در سال 2015 راه اندازی شد و از آن زمان به یکی از نیروهای محرکه در جهت افزایش محبوبیت ارزهای دیجیتال، تبدیل شده است. در سیستم اتریوم، توکن‌ها طیف متنوعی از دارایی‌های دیجیتالی مانند کوپن‌ها، IOU یا حتی اشیاء ملموس در دنیای واقعی را نشان می‌دهند. در اصل، توکن های اتریوم قراردادهای هوشمندی هستند که از بلاک چین اتریوم استفاده می کنند. یکی از مهم ترین توکن ها ERC-20 نام دارد که به عنوان استاندارد فنی مورد استفاده برای همه قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم، از آن یاد می شود. بسیاری از ارزهای دیجیتال معروف از جمله ارز دیجیتال Maker (MKR)، (BAT)، Augur (REP) و شبکه OMG (OMG) از استاندارد ERC-20  استفاده می کنند.
ERC20 فهرستی از قوانینی را ارائه می دهد که همه توکن های مبتنی بر اتریوم باید از آنها پیروی کنند. ERC-20 از برخی جهات شبیه بیت کوین، لایت کوین و هر ارز دیجیتال دیگری است. توکن های ERC-20 دارایی های مبتنی بر بلاک چین هستند که دارای ارزش هستند و می توانند ارسال و دریافت شوند. تفاوت اصلی این است که به جای اجرا بر روی بلاک چین، توکن های ERC-20 در شبکه اتریوم صادر می شوند. از آگوست 2021، حدود 442647 توکن سازگار با ERC-20 در شبکه اصلی اتریوم وجود دارد. ERC-20، فهرست مشترکی از قوانینی را تعریف می کند که همه توکن های اتریوم باید به آن پایبند باشند.
برخی از این قوانین شامل نحوه انتقال توکن ها، نحوه تایید تراکنش ها، نحوه دسترسی کاربران به داده های مربوط به یک توکن و کل عرضه توکن ها است. در نتیجه، این توکن خاص به توسعه دهندگان قدرت می دهد تا به طور دقیق نحوه عملکرد توکن های جدید در سیستم بزرگتر اتریوم را پیش بینی کنند. با این کار هر بار که یک توکن جدید منتشر می شود نیازی به بازسازی مجدد نخواهد داشت، تا زمانی که توکن از قوانین پیروی کند. این انطباق نیز ضروری است و سازگاری بین بسیاری از توکن های مختلف صادر شده در اتریوم را تضمین می کند. خوشبختانه، اکثر توسعه‌دهندگان توکن مطابق با قوانین ERC-20 هستند، به این معنی که اکثر توکن‌هایی که از طریق عرضه اولیه منتشر می‌شوند، مطابق با ERC-20 هستند. اگر قصد خرید ارز دیجیتالی مانند ترون را دارید که به عنوان توکن ERC-20 صادر می شود، باید کیف پولی هم داشته باشید که با این توکن ها سازگار باشد. خوشبختانه، چون توکن های ERC-20 بسیار محبوب هستند، گزینه های مختلفی نیز برای کیف پول وجود دارد.
ERC-20 شش تابع کدگذاری مختلف را به نفع سایر توکن ها در سیستم اتریوم تعریف می کند. برای توکن های ERC-20، این شش تابع کدگذاری اساسی عبارتند از: عرضه کل، تعادل، کمک هزینه، انتقال و تایید
این توابع کد برای پیاده‌سازی کاربر/توکن، به‌ویژه در تعیین مقدار توکن‌های در گردش، ذخیره شده و برگرداندن موجودی‌ها، درخواست ‌های انتقال و برداشت و اعطای تأییدیه و موافقت با نقل و انتقالات خودکار، یکپارچه هستند. مجموعه این توابع و سیگنال ها تضمین می کند که انواع توکن های اتریوم، همه به طور یکسان در سیستم عمل می کنند. به این ترتیب، تقریباً تمام کیف پول‌های دیجیتالی که از ارز اتر پشتیبانی می‌کنند، از توکن‌های مطابق با ERC-20 نیز پشتیبانی می‌کنند. براساس فهرستی پویا از ارائه‌دهنده داده‌های اتریوم، Etherscan، تا دسامبر 2020، 829 پروژه بر اساس استاندارد توکن ERC-20 و بیش از 350000 قرارداد توکن وجود دارد.

توکن ERC20

توکن ERC20

توکن ERC20 دارایی مبتنی بر بلاک چین است که عملکردی مشابه بیت کوین دارد. توکن های ERC20 با استفاده از آدرس ها و تراکنش های اتریوم ذخیره و ارسال می شوند و از سیستم gas برای پوشش هزینه های تراکنش استفاده می کنند. تفاوت عمده بین توکن‌های ERC20 و سایر ارزهای دیجیتال این است که توکن‌های ERC20 بر روی بلاک چین اتریوم میزبانی می‌شوند. توکن‌های ERC20 با استفاده از آدرس‌ها و تراکنش‌های اتریوم ذخیره و ارسال می‌شوند. تعدادی از پروژه های رمزنگاری برتر وجود دارد که با استفاده از چارچوب ERC-20 ساخته شده اند، از جمله این پروژه ها عبارتند از: 
Tether (USDT) 
Chainlink (LINK) 
Binance coin (BNB) 
USD coin (USDC) 
(WBTC) Dai (DAI)

ایجاد توکن ERC-20 برای توسعه دهندگان بسیار آسان است، اما توسعه توکن ERC-20 به تخصص فنی و دانش زبان های برنامه نویسی نیاز دارد.

کاربر با توکن ها چه کاری می تواند انجام دهد؟

تامین مالی جمعی: گاهی اوقات سازندگان اپلیکیشن اتریوم تصمیم می گیرند برای پروژه های خود از طریق تامین مالی جمعی پول جمع آوری کنند. در ازای آن، سرمایه گذاران توکن های تازه ضرب شده را قبل از راه اندازی رسمی با قیمت عمده دریافت می کنند.
حق رای: توکن ها را می توان برای رای گیری در مورد تصمیمات پروژه استفاده کرد. در این مثال، هر چه کاربران توکن بیشتری داشته باشند، تأثیر بیشتری بر انتخابات خواهند داشت.
کارمزد تراکنش: هر تراکنش اتریوم (از جمله تراکنش های توکن) شامل گزینه ای برای پرداخت هزینه است. اگر شبکه پر ازدحام باشد، کارمزدی می تواند به انجام سریع تر تراکنش کمک کند. هزینه از کل توکن های کاربر حذف می شود.
ویژگی‌های جدید: گاهی اوقات سازندگان برای پرداخت در پروژه‌های خود به یک توکن نیاز دارند، اما توکن بومی اتریوم، برای آنها کافی نیست. بنابراین، آنها یک توکن جدید با عملکرد مورد نیاز خود ایجاد می کنند.

استاندارد ERC20

استاندارد ERC-20، انقلابی در ایجاد قابلیت همکاری بین توکن های ساخته شده در شبکه اتریوم به شمار می آید. استاندارد توکن اتریوم ERC-20 طرحی برای ایجاد توکن‌های قابل تعویض است که با شبکه گسترده‌تر اتریوم سازگار هستند. استاندارد ERC-20 تقریباً در هر گوشه ای از اکوسیستم کریپتو نفوذ کرده است. تعداد زیادی از توکن‌های محبوب، مانند تتر، استیبل کوین و سرویس اوراکل پیشرو Chainlink، از توکن‌های ERC-20 هستند. توکن‌های ERC-20 دارایی‌های دیجیتالی هستند که می‌توانند توسط هر کسی ایجاد شوند، اما بیشتر توسط سازمان‌ها و شرکت‌های متمرکز بر فناوری ساخته می‌شوند. هر توکن ابزار خاص خود را دارد، مانند اعطای حق رأی به کاربران در مورد تصمیماتی که بر آینده یک پروژه تأثیر می گذارد، یا پاداش دادن به مشتریان برای انجام وظایف خاص. توکن های ERC-20 معمولاً از طریق انواع پیشنهادات مختلف به عنوان راهی برای افزایش سرمایه اولیه برای پروژه فروخته می شوند. با این حال، در گذشته، منتقدان استدلال می‌کردند که توکن‌های رمزنگاری تبلیغات بیش از حد انجام داده اند و به وسیله‌ای برای سرمایه‌گذاری‌های بی‌مصرف یا کلاهبرداری‌های مستقیم تبدیل شده‌اند. بسیاری از پروژه هایی که در رونق اولیه عرضه سکه در سال 2017 پول جمع آوری کردند، گزارش شده است که هیچ بازدهی برای سرمایه گذاران خود فراهم نکرده اند. ERC-20 عملکرد اصلی هر توکن را استاندارد می کند، به این معنی که همه توکن های ایجاد شده با استفاده از این چارچوب با یکدیگر و همچنین همه سرویس های سازگار با ERC-20 مانند MyEtherWallet و متامسک قابل همکاری هستند. در ادامه برخی از مشکلاتی که سازندگان توکن هنگام ساختن پروژه ها از ابتدا با آن مواجه می شوند آورده شده است:

ایجاد قرارداد هوشمند: قراردادهای هوشمند نقشی حیاتی در تعیین میزان عرضه کل توکن، نحوه گردش آن عرضه، زمان‌بندی صدور و غیره دارند. آنها همچنین عملکردهای کلیدی مانند جستجوی موجودی دارندگان و تسهیل انتقال توکن ها را انجام می دهند. نوشتن این قراردادهای هوشمند فرآیندی پیچیده و زمان بر است و معمولاً به تیمی از توسعه دهندگان متخصص نیاز دارد. اگر قراردادهای هوشمند به درستی کدگذاری نشوند، این موضوع می تواند اثرات مخربی داشته باشد.
پشتیبانی از کیف پول ها و صرافی ها: ایجاد توکن ها بدون استفاده از یک استاندارد یکپارچه مانند چارچوب ERC-20 به این معنی است که برای سازگاری آنها با خدمات شخص ثالث مانند کیف پول ها و پلتفرم های صرافی، به کار بیشتری نیاز است.

تفاوت TRC20 با ERC20

تفاوت TRC20 با ERC20

هر بلاک چین می تواند استاندارد توکن مخصوص به خود را داشته باشد، و گاهی اوقات بیش از یک توکن نیز میتواند داشته باشد. به عنوان مثال، اتریوم دارای چندین استاندارد توکن از جمله ERC-10، ERC-20 و ERC-721 است. محبوب ترین استانداردهای توکن برای توسعه توکن پیشرفته عبارتند از:

ERC-20 (اتریوم) 
TRC-20 (بلاک چین TRON) 
BEP-20 (زنجیره هوشمند بایننس)

ERC-20 محبوب ترین و مورد استفاده ترین استاندارد توکن در تمام دوران است. بیشتر توکن‌هایی که در CoinMarketcap.com مشاهده می‌کنید، توکن‌های ERC20 هستند که بر روی شبکه اتریوم ساخته شده‌اند. ERC-20 همچنین یکی از قدیمی ترین و قابل اعتمادترین استانداردها برای ایجاد توکن است. تمام توکن هایی که در بلاک چین اتریوم ایجاد و اجرا می شوند باید از قوانین استاندارد توکن ERC-20 پیروی کنند. قراردادهای هوشمند اتریوم برای ایجاد توکن های ERC-20 استفاده می شود که می توانند خرید و فروش و همچنین در صرافی ها معامله شوند. ایجاد توکن ERC20 آسان و مقرون به صرفه است. علاوه بر این، تراکنش‌های مربوط به توکن‌های ERC 20 سریع هستند. خطر شکست قرارداد نیز با شبکه اتریوم کم تر است. به لطف قدرت اتریوم، تراکنش های ERC-20 سریع، موثر و جهانی می شوند. همچنین، به دلیل پذیرش جهانی و دسترسی گسترده توکن‌های ERC-20، می‌توانید انتظار نقدینگی بالاتر و افزایش درآمد را داشته باشید. توسعه توکن ERC20 مقرون به صرفه و همراه با صرفه جویی در زمان است. توکن های ایجاد شده با این روش کاربر پسند، بسیار امن و همراه با کیف پول های اختصاصی هستند.

TRC20، یک استاندارد توکن برای صدور و مدیریت توکن های ایجاد شده در بلاک چین ترون است. استاندارد TRC20 قوانینی را تعریف می کند که هر توکن در شبکه باید از آنها پیروی کند. از جمله قوانین صدور توکن جدید، انجام و تایید انتقال توکن، ارسال و دریافت توکن و غیره است. همه توکن‌ها در شبکه TRC20 توسط کیف پول‌های دیجیتالی خاصی پشتیبانی می‌شوند و با توجه به اینکه از قوانین مشخص‌شده در قراردادهای TRC20 پیروی میکنند، می‌توان آنها را مبادله، انتقال و به اشتراک گذاشت. از آنجایی که ماشین مجازی TRON - سیستم عامل قراردادهای هوشمند TRON - از همان زبان Solidity برای برنامه نویسی قرارداد با اتریوم استفاده می کند، همه توکن ها و قراردادهای هوشمند TRON به طور یکپارچه با شبکه اتریوم سازگار هستند. این بدان معناست که توکن های TRON را می توان در شبکه اتریوم استفاده کرد و بالعکس.
از آنجایی که TRON یک بلاک چین عمومی است، به هر کسی اجازه می دهد تا توکن های خود را طبق قوانین مشخص شده در استاندارد TRC-20 ایجاد و صادر کند. همه توکن‌های TRC-20 می‌توانند به‌طور یکپارچه با سایر نشانه‌ها و برنامه‌های ایجاد شده در شبکه TRON تعامل داشته باشند. برخلاف ETH که از مکانیزم اجماع اثبات کار (PoW) استفاده می‌کند، شبکه TRON از روش اجماع اثبات سهام (DPoS) استفاده می‌کند که نه تنها از نظر سرعت تراکنش سریع تر است، بلکه دارای هزینه کم تر نیز میباشد. شبکه TRON دارای میانگین زمان بلاک 3 ثانیه در هر بلوک است که بسیار بهتر از زمان بلوک 15 ثانیه ای اتریوم است. توکن های جدید TRC-20 را می توان در وب سایت شبکه TRON developers.tron.network ایجاد و صادر کرد. برای این کار توسعه دهنده باید کد قرارداد هوشمند TRC20 را تهیه کند که البته نیاز به دانش فنی و درک زبان برنامه نویسی دارد. پس از ساخت قرارداد، می توان آن را در شبکه مستقر کرد و توکن های جدید را در قرارداد صادر کرد.
تفاوت اصلی بین دو استاندارد توکن گفته شده، در شبکه اصلی آنها است. در حالی که توکن های ERC20 بر اساس بلاک چین اتریوم هستند، توکن های TRC20 بر اساس بلاک چین TRON ساخته شده اند. هر دو شبکه از زبان solidity یکسانی استفاده می کنند، به این معنی که اکثراً با یکدیگر سازگار هستند. همچنین، فرآیند ایجاد و استقرار توکن‌ها به جز هزینه‌ها و سهولت استفاده، در هر دو شبکه تقریباً مشابه است. البته از نظر کارایی، شبکه BSC برای توسعه توکن بهترین است و کمترین هزینه را ارائه می دهد.
TRON اساسا یک کلون از اتریوم است اما همراه با افزایش کارایی و کاهش هزینه. از آنجایی که استخراج در شبکه اتریوم به دلیل هزینه های بسیار بالا غیر عملی است، جایگزین هایی مانند TRON و BSC ظاهر شدند که راه حل های کارآمدتر و مقرون به صرفه تر را همراه با تمام ویژگی های بلاک چین اتریوم ارائه می دهند.
در حالی که شبکه اتریوم هنوز از الگوریتم اجماع اثبات کار (اثبات) قدیمی استفاده می‌کند، زنجیره هوشمند بایننس از مکانیزم سفارشی‌سازی شده برای اثبات سهام (یا PoSA) استفاده می‌کند که گفته می‌شود در مقایسه با اتریوم، زمان پردازش بلوک 3 ثانیه‌ای دارد. در واقع، ناکارآمدی اتریوم دلیل اصلی ایجاد سایر بلاک چین ها بود. با گذشت زمان، با افزایش ترافیک و تقاضا، مدل اجماع آهسته اتریوم ناکارآمد و بسیار پرهزینه بود، که منجر به توسعه TRON (در سال 2017) و سپس زنجیره هوشمند Binance (در سال 2019) شد. بلاک چین TRON با اجماع اثبات سهام (DPoS) به وضوح کارآمدتر از اتریوم است و می‌تواند تراکنش‌های بیشتری را در زمان کمتر و با کارمزد کمتر پردازش کند. اگر به دنبال سهولت توسعه هستید و می خواهید از دسترسی و محبوبیت اتریوم بهره مند شوید، توسعه توکن ERC20 برای شما بهترین گزینه است. 
برای مثال USDT صادر شده در TRC20 و ERC20 هر دو یکسان هستند، اما هزینه های انتقال این USDT اغلب می تواند در شبکه Tron با استفاده از TRC20 ارزان تر باشد.

آینده استاندارد توکن اتریوم چگونه است؟

استاندارد ERC-20 علیرغم مزایای فراوانی که دارد هنوز کامل نشده است. در دوره‌هایی که تعداد تراکنش‌های اتریوم زیاد هستند، پردازش تراکنش‌ ها زمان بر و پر هزینه هستند. توسعه‌دهندگان همچنین مدت‌هاست که استانداردهای جایگزینی مانند ERC223 و ERC777 را آزمایش می‌کنند که ممکن است در نهایت جایگزین ERC-20 شوند. با این حال، کماکان ERC-20 محبوب ترین استاندارد حال حاضر است.

کارمزد شبکه ERC20

کارمزد شبکه ERC20

توکن‌های ERC-20 بلاک چین مخصوص به خود را ندارند، به این معنی که هزینه‌ها در آن توکن پرداخت نمی‌شود. در عوض، توکن های ERC-20 در قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم وجود دارد. برای ارسال توکن های ERC-20، کاربر باید به قرارداد هوشمند اطلاع دهد تا برخی از توکن ها را در جای دیگری تخصیص دهد. داده‌های کارمزد فقط برای جابجایی اتریوم (ETH) محاسبه می‌شود، زیرا تعامل با یک قرارداد هوشمند برای جابجایی یک ERC20 یا تعویض توکن‌ها هزینه بیشتری دارد. طبق آمار bitinfocharts.com، متوسط کارمزد انتقال اتریوم (ETH) در 19 ژانویه 2022، 30.85 دلار برای هر تراکنش است.